Дар матни табрикотии Эмомалӣ Раҳмон, ки сомонаи расии раиси ҷумҳур интишор кард, таъкид мешавад, ки Наврӯз ба қалби хурду бузурги ҷомеа умеду орзуи зиндагӣ, хушҳоливу сурур ва рӯҳияи ҳамзистиву осоиш бахшида, мардумро ба дӯстиву самимият ва муҳаббату садоқати инсонӣ нисбат ба ҳамдигар ҳидоят мекунад.
“Маҳз ба ҳамин сабаб ин падидаи асили табиӣ ва фарҳангӣ ҳаргиз куҳна намегардад ва дар ҳама давру замонҳо ҳамқадаму ҳамқисмати инсоният боқӣ мемонад”, - зикр кардааст Эмомалӣ Раҳмон.
Ӯ гуфт, мо ифтихор мекунем, ки ҷашни Наврӯз маҳсули тафаккур ва андешаи мардуми ориёинажод буда, таърихи беш аз шашҳазорсола дорад.
Ба қавли раиси ҷумҳур, ҳарчанд тайи ҳазорсолаҳо дар ҳаёти қавмҳои ориёӣ, аз ҷумла тоҷикон ҳодисаву таҳаввулоти зиёде ба вуқуъ пайвастаанд, ки боиси эҷоди маҳдудиятҳо барои баргузории ойину суннатҳо ва ҷашнҳои миллӣ гардидаанд, аммо Наврӯз мисли забон ва фарҳанги миллӣ дар тору пуди ҳастии ниёгони мо он қадар мустаҳкам ҷой гирифта буд ва мақому ҷойгоҳи он дар миёни мардуми мо чунон баланд буд, ки ҳеҷ як монеа ва қуввае онро натавонист аз байн барад.
“Зеро Наврӯз моҳиятан ҷашни мардумӣ ва ойини сирф табиӣ мебошад”, - гуфтааст Эмомалӣ Раҳмон.
Аз ин рӯ, ӯ таъкид кардааст, ки “мо бояд ба хотири ҳифзи асолати худ ба ин арзишҳои бебаҳои миллиамон ҳамеша арҷ гузорем ва онҳоро чун гавҳараки чашм ҳифз кунем”.
Руcский