Имрӯз аз оғози Иҷлосияи 16-уми Шурои олии Тоҷикистон, ки 16 рӯз давом кард, 34 сол мегузарад. Иҷлосияи мазкур 16-уми ноябри соли 1992 дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанд оғоз гардида, то 2-юми декабри ҳамон сол идома кардааст.

Дар Иҷлосия, вакилони мардумӣ истеъфои президент Раҳмон Набиевро тасдиқ карда, 19-уми ноябр 186 вакил ба ҷонибдории Эмомалӣ Раҳмон ба ҳайси раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон – амалан роҳбари давлат овоз доданд. Ҳамчунин, як қатор қарорҳои дигаре, ки ба давлатдории Тоҷикистон рабт дошт, қабул карда шуд.

Ба ин хотир Иҷлосияи 16-ми Шурои Олии Тоҷикистон аз сӯйи ҳукумати кунунӣ ба таври густурда таблиғ мешавад ва “тақдирсоз” унвон шудааст.

Мо аз сокинон пурсидем, ки оё аз таърихи баргузории Иҷлосия огоҳанд ва ба кадом далел он “тақдирсоз” унвон гирифтааст.

Дар умум, шаҳрвандони дар бораи ин иҷлосия маълумоти куллӣ доранд, аммо буданд нафароне, ки ба пурсиши мо натавонистанд посух диҳанд.

Посухи сокинонро муфассал дар навор тамошо кунед:

Дар TelegramFacebook ва Instagram бо мо бимонед.